Sezaryen doğum, annenin normal doğum yapmasını engelleyen bir durumun olması veya anne adayının normal doğum yapmak istememesi hâlinde tercih edilebilir. Günümüzde anestezi tekniklerinin gelişmesi, sterilite sorunlarına karşı etkili antibiyotiklerin bulunması, enfeksiyon ve ameliyatlardaki dikiş tekniklerinin gelişmesi sayesinde sezaryen ile doğum daha kolay gerçekleştirilmektedir. Sezaryen, gebeliğin seyrine bağlı olarak farklı gebelik haftalarında yapılabilir. Bebeğe veya anne adayına bağlı tıbbi zorunluluklar nedeniyle bazen sezaryenin acilen yapılması gerekebilir.

Sezaryen, bebeğin annenin karnından açılan kesikle rahme ulaşılması ve rahmin kesilerek bebeğin dışarıya çıkarılması sağlanan bir doğum yöntemidir. Normal doğumun yapılamadığı veya normal doğumun kadın tarafından istenmediği durumlarda doğum bu yöntemle yapılmaktadır. Sezaryenle doğum genellikle 30-45 dakika içinde tamamlanır, olası bir aksilikte bu süre bir saate kadar uzayabilir. Doğum anestezi altında gerçekleştirilir. Bu genel anestezi olabileceği gibi spinal anestezi ile de yapılabilir.

Sezaryenden önce hemşire anne adayını doğuma hazırlar. Kimi gebelere mide asidinin azaltılması için anti asit şurup önerilir. Bunun anestezide akciğerlere kaçma olasılığı bulunan mide sıvısını önleme etkisi de bulunmaktadır. Daha sonrasında karın bölgesi iyice yıkanır ve ameliyat edilecek alan tıraş edilir. Ameliyatta mesanenin zarar görmemesi için idrar sondası takılır. Ayrıca kollara veya ellere serum bağlanır; herhangi bir ihtiyaçta bunlar kullanılmaktadır. Yapılan bu cerrahi işlemde ağrı hissedilmemesi için anne adayına anestezi verilir. Genel anestezide doğumda hiçbir şey hissedilmediği gibi, tamamen uyunur. Spinal yani epidural anestezide anne adayı uyanık olur, ancak ağrı hissetmez. Bu yöntemde belden ince bir tüple girilerek anestezi verilmektedir. Bu şekilde sadece vücudun aşağısı uyuşturulur.

Sezaryen doğum, ilk önce karın duvarına açılan kesiyle başlar. Buradan sonra karın boşluğuna ulaşılır. Kesi yeri çatık kemiğinin üzerinde, yere paralel olarak veya göbek ile çatı kemiği arasına açılabilir. Karın duvarı kasları kenara çekilir. Genellikle kasların dokusu kesilmez. Daha sonra rahim duvarına kesi yapılarak bebeğe ulaşılır. Bu kesi yatay veya dikey olabilir. Buna karar veren tamamen doktordur. Fakat genel olarak yatay kesi açılır. Böylece hem kanama riski azaltılır hem de iyileşme daha hızlı olabilir. Buradan da bebek çıkarılarak göbek kordonu kesilir. Ardından ise plasenta dışarı çıkarılır. Vücutta kesilen yerler kendiliğinden eriyen dikişler ile dikilerek kapatılır. Bu dikişler, kesildiği gibi geriye doğru her kata uygulanmaktadır.